Επιβλητικής ομορφιάς και σημαντικής αρχαιολογικής αξίας, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου ανάγεται στις αρχές του 19^ου αιώνα και πιο συγκεκριμένα το 1855 και αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους λόγους για να επισκεφθεί κάποιος το χωριό Λαζανιάς. Η πολύχρωμη διακόσμηση της ξύλινης οροφής καθηλώνει τον επισκέπτη, όπως ακριβώς καθήλωσε και τους Άγγλους μελετητές Τζέφρυ και Γκάννις , οι οποίοι εντυπωσιάστηκαν με την εικόνα που αντίκρισαν στο εσωτερικό του ναού.

Πρόκειται για  μια ξυλόγλυπτη εκκλησία η οποία σύμφωνα με την Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια πιθανολογείται ότι  χτίστηκε μεταξύ 1811 – 1821 και ανακαινίστηκε το 1855.  Αμφικλινή, με ξύλινες δοκούς και με σκαλιστό γυναικωνίτη από πεύκο, η εκκλησία είχε πάντα τη στήριξη των μοναχών της Μονής του Μαχαιρά, τόσο οικονομικά όσο και πνευματικά, καθώς το καλλώπισμα αναγνωρίζεται σε αυτούς. Σύμφωνα πάντα με αναφορές, χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι το εικονοστάσι της εκκλησίας επιχρυσώθηκε το 1865 με έξοδα του ιερομόναχου Μητροφάνου. Εξ’ού και η ακόλουθη επιγραφή:

ΕΧΡΙΣΟΘΗΝ ΔΙΕΞΟΔΩΝ
ΜΗΤΡΟΦΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
ΚΥΡΙΟΥ ΣΚΕΥΟΦΙΛΑΚΑ 1865
27 Απριλίου
ΙΩΑΝΝΗΣ Μ. Ζ. ΕΓΓΡΑΨΕ

Η επιγραφή στο εσωτερικό της εκκλησίας με ημερομηνία 27 Απριλίου 1865, λέει ότι ένας μοναχός ιερέας, επιχρύσωσε το τέμπλο της εκκλησίας με δικά του έξοδα.  Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο σκαλιστός «γυναικωνίτης» (περιοχή που προορίζεται αποκλειστικά για τις γυναίκες) και τα τρία πιθάρια που είναι φυτεμένα στο πάτωμα της εκκλησίας και που χρησιμοποιήθηκαν για καλύτερη ακουστική κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

Άξιο αναφοράς είναι η ανακάλυψη τριών θαμμένων πιθαριών στο δάπεδο του ναού. Τα δύο βρίσκονται απέναντι από την Πύλη και το τρίτο στη νότια είσοδο. Εικάζεται πως τοποθετήθηκαν για καλύτερη ακουστική  στις λειτουργίες.

Ένας ασυνήθιστος φυτικός διάκοσμος αναρριχάται και στολίζει τη στέγη σαν ζωγραφικό έργο τέχνης .

Οι Λαζανιάδες, όπως τους λέει ο Λεόντιος Μαχαιράς στο Χρονικό του, είναι όλοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι με μια μεγάλη γενιά ιερέων. Ας σημειωθεί ότι στο Μοναστήρι της Παναγίας του Μαχαιρά, που ατενίζει το χωριό αθόρυβα, εδώ και αιώνες, έδωσε πολλούς μοναχούς, που κάποιοι ανέβηκαν ψηλά στα σκαλοπάτια της θρησκευτικής ιεραρχίας.

Το χωριό πήρε το όνομά του από τη λέξη “Λουζινιανός”, καθώς ένα αγρόκτημα κοντά στο χωριό αποτελούσε βάση των Λουζινιανών Σταυροφόρων.

Πηγές:

1. Γιώργου Καρούζη, Περιδιαβάζοντας την Κύπρο, Λευκωσία, Πόλη και Επαρχία, 2002
2. Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ. 8, εκδόσεις Φιλόκυπρος, Λευκωσία 1986
3. Κοινοτικό Συμβούλιο Λαζανιά
4. Φωτογραφικό υλικό από το αρχείο του Πέτρου Πετρίδη και λοιπών φίλων του χωρίού Λαζανιά.